Λένε γι' αυτό πολλά. Είναι φορές που γίνεται στη χάση του αψύ. Τσαλαβουτάει τότε σε λάσπες και παλιόνερα -λες και θα λάμψει σ' ένα φόνο. Μετά φουσκώνει από το αίμα και παραληρεί. Γλιστράει στα ξεροπήγαδα με αγωνία διψασμένου. Κι όταν, όταν είν' έτοιμο να κλάψει πια απ' την ανυδρία, τότε-τότε ακριβώς περνάει μπροστά του ένας ίσκιος θηλυκός, ας πούμε μια Μαρία. Ευθύς βουτάει μες στους πλοκάμους της και χαίρεται αχ, πόσο χαίρεται τη φύση του την αγορίστικη. * Άλλες πάλι φορές - παιδάκι - κρύβεται μες στα φυλλώματα απ' τα πλατάνια του Βαν Γκογκ. Χαζεύει εκεί κρυφά ένα ζευγαράκι- του δίνει αυτή μια τούφα απ' τα μαλλιά της κι αυτός βάζει το χέρι του στο απαλό της στήθος - και καίει και κοκκινίζει σαν τους βλέπει κι όσο τους βλέπει τόσο καίει και κοκκινίζει. Ρουφάει νερό από πηγές στα Ιμαλάια κι όλο δροσίζεται και όλο αφρατεύει. Ωσότου γίνεται σαν φουσκωμένη λειτουργιά, παρηγοριά στον άστεγο, στην πόρνη, στον ξενύχτη. Τότε-στη γέμιση είναι το πιο επικίνδυνο, που βγάζει λύκους απ' τον άνθρωπο-μπορεί και Τρίτωνες απ' τα βαθιά της θάλασσας. Λένε πως γίνεται ασημένιο τάλιρο για να πληρώνεται ο βαρκάρης στον Αχέροντα. Λένε πως γίνεται ευχή στον πάτο της Φοντάνα. Λένε για αυτό πολλά.
ΦΕΓΓΑΡΙ (PEN GREECE_ΗΜΕΡΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟ DYLAN THOMAS
 |
Yellow House, Full Moon by Suzanne Siegel
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου