Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου ~ Της μιας ανάσας ποιήματα

Ι.

Βεντάλια θέρους 

(και μια πλαγιά σκιερή

να σ΄ αγναντεύω) 

~~~

ΑΧΘΟΣ ΑΙΘΕΡΑ

Γαλάζιους σάκους

κουβαλά, μ΄ αρώματα.

Τον λεν Μαΐστρο. 

~~~

ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ

Ψέματα σου ΄πα

ότι δεν θα σ΄ άλλαζα

με τη θάλασσα.

~~~

ΥΠΟΜΟΝΗ

Καύσων, ας είναι, 

σαν ανεπιθύμητος

έρως θα διαβεί.

~~~

ΙΙ.

Φθινοπωρινό

αναλόγιο (πάνω

σε ίχνη βροχής)

~~~

ΠΕΡΑΣΜΑ

Ήρθες Σεπτέμβρη,

βροχούλα του Οκτώβρη,

λήθη του Μάρτη.

~~~

ΧΑΪΚΟΥ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΓΕΡΑΝΟΥ

Οι φτερούγες μου:

τα δεδομένα χέρια

των ερώτων μου.

~~~

ΑΠΟΒΡΟΧΟ

Μετά τη βροχή

παντού μικρές λιμνούλες,

λιωμένα άστρα.

~~~

ΑΠΟΡΡΙΨΗ

Κλειστά παντζούρια

και μέσα φέγγει γυμνός

έρωτας ψεύτης.

~~~

KINTSUGI

Το θέμα είναι

να κρατηθείς στη ζωή

μέχρι θανάτου.

~~~

ΠΑΡΑΝΑΛΩΜΑ

Μες στη φωτιά σου 

η πνοή τού έρωτα 

με λιγοστεύει. 

~~~

ΑΠΟΚΟΜΙΔΗ

Έξω θόρυβος:

Τ΄ απορριμματοφόρο

του έρωτά μου. 

~~~

ΒΕΣΤΙΑΡΙΟ

Μια πεταλούδα

στο μανίκι του θεού

ειν΄ η ψυχή μας.

~~~

ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΚΑΚΟ

Για να ανθίσουν 

όμορφα οι κερασιές,

πίνουν θάνατο.

Εκδόσεις ΚΟΥΚΚΙΔΑ, Αθήνα 2021