Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2022

[σαν ευχή, για μια γυναίκα - Κατερίνα Ατσόγλου]




όσο κι αν μας τρομάζει τούτο το ταξίδι
πίσω από τον τοίχο, έχει μια θάλασσα
ένα λιβάδι και παγωτά
έχει ένα ροζ ποδήλατο, ένα για την καθεμιά μας
έχει όνειρα "ξανά" από την αρχή
ένα πικάπ που παίζει τα τραγούδια που αγαπήσαμε
και λαστιχάκια, για να ξαναφορέσω στα μαλλιά σου

όσο κι αν μας τρομάζει τούτο το ταξίδι, είμαστε μαζί



[σαν ευχή, για μια γυναίκα - Κατερίνα Ατσόγλου ]






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γιώργος Δρίτσας ~ Ποιήματα [Το ματωμένο όνειρο ~ Εκδόσεις Οδός Πανός]

        Κατά τύχη -ξυράφι στην καρδιά β΄   Μετεωρίτες έπεφταν  πάνω στον μικροσκοπικό θόλο. Οι γυάλινοι ουρανοί κύκλωναν με βουλιμία το κάτα...