Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2022

[σαν ευχή, για μια γυναίκα - Κατερίνα Ατσόγλου]




όσο κι αν μας τρομάζει τούτο το ταξίδι
πίσω από τον τοίχο, έχει μια θάλασσα
ένα λιβάδι και παγωτά
έχει ένα ροζ ποδήλατο, ένα για την καθεμιά μας
έχει όνειρα "ξανά" από την αρχή
ένα πικάπ που παίζει τα τραγούδια που αγαπήσαμε
και λαστιχάκια, για να ξαναφορέσω στα μαλλιά σου

όσο κι αν μας τρομάζει τούτο το ταξίδι, είμαστε μαζί



[σαν ευχή, για μια γυναίκα - Κατερίνα Ατσόγλου ]






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αγκαλιά ~ Κατερίνα Ατσόγλου

  Alfred William Rich (British, 1856-1921) Όταν με κρατάς αγκαλιά όλα τα κομμάτια μου μπαίνουν στη θέση τους όλα τα κομμάτια μου βρίσκουν το...