Μέσα στα βάθη των αιώνων
κυλάει ακάματο το κάρο του χρόνου,
πάνω στις ναρκωμένες πλησμονές
πάνω στις χαμένες ελπίδες.
Φτιαγμένο από βαρύ ξύλο
φρεσκοκομμένης βελανιδιάς,
από το δάσος των ξεχασμένων ονείρων
και των ξεθωριασμένων ιδανικών.
Το σέρνουν δύο άλογα
μαύρα σαν ρουμπίνια,
η λήθη και η αμνησία
δεμένα σφικτά
με λεπτό χαλινάρι,
υπόλειμμα από το χοντρό δέρμα
της γδαρμένης αμφιβολίας.
Οι μαυροβερνικωμένες ρόδες του συχνά
σκαλώνουν στα χορταριασμένα
κοιμητήρια των ετών,
σκαλίζοντας το μονοπάτι
από την αρχή..(31/12/22, εν αναμονή του ερχομού του 2023)
