(που είσαι τροφός
μα που δεν τρέφεις)
βάρκες ολόκληρες
που περνούν από μέσα σου
και ποντοπόρα πλοία
βάρκες
και παγοθραυστικά
πάντοτε βάρκες
και τα πανιά τους καίγονται
στον αδιόρατο εμένα
που ζαλίζεις τα πρόβατα
με τη σάρκα σου
ζαλίζεις
τη σάρκα των καρπών
μερίδιο ή διόδιο
ο ίδιος εμπροσθότυπος αυλός
ο ίδιος καθαρός λόγος
που έχει ντυθεί
επαρχιακή βάφτιση
που μοιράζεσαι το χρόνο
με τούτη την αποτυχημένη άνοιξη
που είναι κι αυτή
ένας θάνατος,
η κατάρρευση των πάντων
εντός κοιμητηρίου
στιγμών
σαν ένας ψυχοπομπός
που αυτομόλησε
και μια επανάσταση του τίποτα·
με το ξημέρωμα
θα σε φάω
σαν ένα μπούτι από κοτόπουλο
ωμό
κι όσο θα τρίζεις στο στόμα μου
θα είναι το Παρίσι μας
ένα καλάθι των βράχων του
και μια Αχερουσία.
ΚΛ - 22/04/2019 - ΕΝΥΠΝΙΑ ΤΑ ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ - Έναστρον 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου