Θυμάμαι. Θέλω και θυμάμαι
H ανάμνηση, με την ανατροφή,
αέρινη λεπτή γίνεται ηδονή·
βασανισμένη, γοητεύει τα δάκρυά της
με χαμογέλια· είναι
κι αισθάνεται τον εαυτό της ηδονή
αέρινη λεπτή, ανάλαφρη...
(από το Σαν Πνοή του Aέρα, Eρμής 1999)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
valley ~ christian schloe
-
Στο κέντρο ενός ξέφωτου πώς μοιάζουν τα δέντρα που σε τριγυρίζουν; Οι σκιές πονούν, το φως πονά περνά ο χρόνος, κελάηδημα καρδερίνας σε κή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου