Θυμάμαι. Θέλω και θυμάμαι
H ανάμνηση, με την ανατροφή,
αέρινη λεπτή γίνεται ηδονή·
βασανισμένη, γοητεύει τα δάκρυά της
με χαμογέλια· είναι
κι αισθάνεται τον εαυτό της ηδονή
αέρινη λεπτή, ανάλαφρη...
(από το Σαν Πνοή του Aέρα, Eρμής 1999)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Απορίες - Αργύρης Χιόνης
Τι νιώθει η έρημος όταν μακρινός άνεμος αποθέτει πάνω της ένα σπόρο; Ξεδιψάει ποτέ το γεμάτο ποτήρι; Ο δρόμος που τελειώνει σ’ αδιέξοδο ονει...
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου