Μικρό ανθάκι "ανέτειλε"
στο φως του ήλιου το λαμπρό
Τόσο αθώο ντράπηκε
και στο φόβο του κρύφτηκε
Ματωμένη βδομάδα Μεγάλη
κι αυτό ανθός
στ’ αγκάθινο στεφάνι
Προορισμός μέγας
Μεγαλείο η ταπείνωση
και η ντροπή τ άνθους…δόξα!
Τις λέξεις κουρταλώ και δε μου ανοίγουν γιατί πια δεν τις κατοικούν τα βάσανά μας. Τις εγκατέλειψαν σάμπως να επίκειται σεισμός ή έκρηξη. ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου