Μικρό ανθάκι "ανέτειλε"
στο φως του ήλιου το λαμπρό
Τόσο αθώο ντράπηκε
και στο φόβο του κρύφτηκε
Ματωμένη βδομάδα Μεγάλη
κι αυτό ανθός
στ’ αγκάθινο στεφάνι
Προορισμός μέγας
Μεγαλείο η ταπείνωση
και η ντροπή τ άνθους…δόξα!
Τι νιώθει η έρημος όταν μακρινός άνεμος αποθέτει πάνω της ένα σπόρο; Ξεδιψάει ποτέ το γεμάτο ποτήρι; Ο δρόμος που τελειώνει σ’ αδιέξοδο ονει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου