Μικρό ανθάκι "ανέτειλε"
στο φως του ήλιου το λαμπρό
Τόσο αθώο ντράπηκε
και στο φόβο του κρύφτηκε
Ματωμένη βδομάδα Μεγάλη
κι αυτό ανθός
στ’ αγκάθινο στεφάνι
Προορισμός μέγας
Μεγαλείο η ταπείνωση
και η ντροπή τ άνθους…δόξα!
Γέμισα τα χρόνια μου καταστροφές και τα σεντόνια μου αλμύρα. Μούσκεψαν τα μαξιλάρια πίκρα και στα όνειρα ζούσα συμφορές. Τεμαχισμένα κορμι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου