'Ολο το βράδυ ασθμαίνοντας. Με κυνηγούν. Μένω σε σπίτια με σοφίτες σκοτεινές και κρυφές εξόδους. Είμαι η Άννα Φρανκ, γι- νομαι ο Γκρέγκορ Σάμσα... Όταν έρχονται, τρέχω να ξεφύγω. Ξεφεύγω πάντα και πάντα έρχονται. Θα προτιμούσα να με βρουν, να τελειώσουν όλα τα σούρτα - φέρτα. Βλέπετε, κάθε φο- ρά που κρύβομαι είμαι η ίδια, ενώ όταν γλιτώνω είμαι μια άλλη. Η σωτηρία δεν με αφορά, είναι μιας άλλης. Ενώ είμαι εγώ κάθε φορά που ο φόβος με συνθλίβει. Φοβάμαι σε μια γλυκιά αχλή ονείρου, φοβάμαι πηχτά. Σαν έντομο που πνίγεται στο μέλι. 9 Απριλίου 2020 Εκδόσεις Κίχλη
σκόρπιες σκέψεις, αναγνώσεις, ιδέες, αφορισμοί, ανησυχίες... Ποίηση