Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2023
      Η πραγματικότητα μπορεί να καταστρέψει το όνειρο. Γιατί να μην μπορεί και το όνειρο να καταστρέψει την πραγματικότητα; Τζωρτζ Μουρ ( 1852-1933 , Ιρλανδός συγγραφέας)       Archangel Gabriel by Luca Signorelli (c. 1441/1445 – 1523)  

Το παράπονο του μαρμάρου ~ Μιχαήλ Μητσάκης

 Αφιερώνεται εις τον αγαπητό μου Γεώργιο Καλοσγούρο Με τα πόδια σπασμέν’ από το γόνατο, με τα χέρια κομμέν’ από τον άγκωνα, κοίτεται μέσα στο μουσείον το παλληκάρι το αρχαίο. Μισοπεσμένο στο δεξί του πλευρό, γέρνοντας ζερβά λίγο το κεφάλι, είναι ξαπλωμένο, ολόβολο, απάνω στο ξύλινο στήριγμά του, και φαίνεται ωσάν να κοιτάζη το ίδιο του το κορμί. Ακέρηο απ’ άκρη σ’ άκρη, το σώμα του τεντόνεται, σαν κατάλευκ’ ονειροφάντασμα ωραιότητας και γεροσύνης. Της γλυκειάς ωσάν κοριτσιού, της παλληκαρίσιας σαν ήρωα μορφής του το αλαφρό σήκωμα, βαστούνε, του εξαίσιου λαιμού του οι χαριτωμένες γραμμές. Από το σβέρκο του που σκύβει λιγάκι, φεύγουνε πίσωθε, ανοιχτές, οι δυνατές πλάτες του· μα από μπροστά, τα στήθια του ορθόνονται εύρωστα, σφιχτά, με φουσκωμένα, ξαναμμένα τα βυζά, σα ναν τ’ ανασηκόνη ο πλούσιος χυμός, που αναβράζει από μέσα τους. Η ράχη του μακριά, ίσια, κατεβαίνει, χωρισμένη με αυλάκι βαθύ, και τυλίγει, λες και το βλέπεις, αποκάτου από το δέρμα, το κανονικότατο φκιάσιμο ...

Τα κενά ~ Κατερίνα Ατσόγλου

Από καιρό ήθελα να σκοτώσω την καρδιά μου όλο με έμπλεκε σε καταστάσεις μέχρι που άρχισε και εκείνη να πονά. Στο τέλος κατάλαβα πως τη χρειάζομαι για να λέω πως ζω μπάλωσα τα κενά της διόρθωσα τα στραβά της... Τώρα κάθομαι μαζί της τα βράδια και προσπαθώ να την αφουγκραστώ όλο κάτι μου λέει και όλο κάτι ζητά.       Ατσόγλου Κατερίνα, Συμβολισμοί, εκδόσεις Βακχικόν, Αθήνα 2020