Εμείς
δεν κάνουμε θόρυβο
όταν σπάζουν οι αγκαλιές μας
Εμείς
σηκώνουμε σημαίες
τα θρύψαλα
του νυν και του αεί
~~~
Αν δεν κολυμπήσεις
στο στήθος
του άλλου
πώς θα ακούσεις
βαθιά
του βυθού
τη βοή;
~~~
Έτσι, μάλιστα
Να σε κατοικούν
όσοι δεν θέλουν
να σου αλλάξουν
πόρτες και
παράθυρα.
~~~
Και εκεί που λες
καλά είμαι εδώ
όλα εν τάξει
σου κόβεται η γλώσσα
και πρέπει
να δανειστείς
άλλη.
~~~
Και ποιος
τώρα
θα περιθάλψει
την αγιότητα των μικρών πραγμάτων;
Ένας ίλιγγος
ανεμοστρόβιλος
τα πήρε και τα σήκωσε
Έσβησε κι η φωτιά
κι ας καυχιέται
για το αίμα που την κατοικεί
Και πάνω
που μιλούσαμε
για κάτι οικουμενικές πατρίδες
που υφαίνουν θαύματα
Αβάσταχτες λέξεις
~~~
Έλα να τα πούμε από κοντά
να σε βλέπω
να με βλέπεις
όταν θα λογαριάζουμε μαζί
πόσο το σώμα
πόσο το πνεύμα
πόσο η ψυχή
Μήπως χρειαστεί να κάνουμε και σπονδές
με το ένα χέρι στο χώμα
και τ’ άλλο στον ουρανό
Να βρούμε
τέλος πάντων
έναν τρόπο
βρε αδελφέ
να μην στοιχειώσει το "σ’ αγαπώ"
να μη λιποτακτήσει κανένα χάδι
από τις φουσκωμένες φλέβες
και το αίμα αδρανήσει
Καλλιόπη Εξάρχου, "Τόσο ήθελε το στήθος", Σοκόλη 2020
Η Παξ (Pax), που στα Λατινικά σημαίνει ειρήνη, ήταν θεότητα της ρωμαϊκής μυθολογίας.
Στην Ελληνική μυθολογία ταυτιζόταν με την Ειρήνη, ήταν θεά που αντιπροσωπευόταν την ειρήνη. Υπήρχαν δύο ναοί της στην αρχαία Ρώμη και η λατρεία της καθιερώθηκε με τον κανόνα του Αυγούστου. Στις 3 Ιανουαρίου γινόταν γιορτή αφιερωμένη στην Παξ. Σε αγάλματα αναπαρίσταται να κρατά κλαδιά ελιάς και σκήπτρο. Ήταν κόρη του Γιούπιτερ (Δία) και της Γιουστίτια (Δικαιοσύνης κατά την Ελληνική Μυθολογία).
πηγη:https://el.wikipedia.org/wiki/Παξ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου