Χορέψανε τον κόρδακα οι εταίρες
επιπλέον ήταν και το μεθύσι
οι σκλάβοι με τα κεφάλια και τα φρύδια ξυρισμένα
κάποια κουβέντα για τη φοβερή επιδημία
που 'πεσε πρόσφατα. - Τίποτα ιδιαίτερο είπαν -
έπειτα η γαλήνη της εσπέρας νότιας πολίχνης
και συριακά δαμάσκηνα και φρούτα εξωτικά.
Χαλαρωμένοι όλοι τονίζοντας τα επίκτητα
- η φυσική πορεία των σωμάτων προς τις εκβολές -
Αλλά τα φιλιά λίγα. Μετρημένα .
Γιατί η αγάπη δεν είναι ποτέ συναλλαγή.
Από τη συλλογή Οι Δίαυλοι, Κέδρος 1980
Fabienne Verdier θ' απλώσω τη θάλασσα στο τραπέζι να βρέχει τα λόγια με τα κύματα να πνίγει τις σιωπές ν' ανασταίνει των φθόγγων τους ήχους να σχηματίζονται οι λέξεις να φέρνει από μακριά τ' άρωμα μιας μέρας που δεν ξημέρωσε στο κατώφλι ύστερα των αχινών τα κελύφη θ' απομαζέψω εκείνα τα διάτρητα από αμάχης πάλη λάφυρα έτσι τα μεσημέρια του καλοκαιριού θ' αναθυμούμαι πως σαν καταπιείς τ' αγκάθια τους το πιο όμορφο αξιώνεσαι σώμα της αγάπης με τον καιρό θα ξεχαστούν οι άγονες μέρες καθώς θα πλέκω τες καινούριες φορεσιές κι η Γοργόνα θα' χει μάθει πια την αλήθεια καμιά ερώτηση αναπάντητη δε θα σκάει στα βράχια *********** η μνήμη η θάλασσα η μνήμη της θάλασσας η θάλασσα της μνήμης παιχνιδίσματα μεσημεριού μπροστά σ' ανοιχτή πόρτα θερινής κατοικίας ονείρων παρά θίν' αλός *********** η θάλασσά μου χωρά σ' ένα βότσαλο το βότσαλο- ίσα με τη χούφτα μου χωρά στην τσέπη μο...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου